Verder met hersenletsel

Do 18 april

Voor de deur van haar huis in Cuijk staat een aangepaste driewielfiets. Niet alleen voor de nodige beweging maar voor Josan Hessing (52) het ultieme gevoel van vrijheid en onafhankelijkheid. Acht jaar geleden veranderde alles in haar leven. Ze werd getroffen door meerdere herseninfarcten, raakte deels verlamd, verloor haar baan en haar huwelijk. ‘Niet aangeboren hersenletsel zet je leven op z’n kop, maar ik ga door.’

 

De impact die het hersenletsel op haar leven heeft is enorm. Hoe ga je om met deze verandering en blijf je mentaal en fysiek gezond? Josan geeft ons een kijkje in haar leven. ‘Ik had wel wat klachten, maar ging gewoon door. De dag dat ik naar de dokter zou gaan, op aanraden van mijn dochter, zakte ik in elkaar. Veel weet ik er niet meer van, maar wel dat ik mijn mond scheef voelde trekken.’ Ze bleek getroffen door zeven herseninfarcten en een tia. ‘Daar lig je dan, vierenveertig jaar en nooit ziek geweest.’ Josan besloot er alles aan te doen om beter te worden.

 

 

Nieuwe uitdagingen

Na een ziekenhuisopname en zes weken revalideren mag ze naar huis. Lopen lukt een beetje – met hulp van een beugel aan haar linkerschoen – maar fietsen nog niet. Om fysiek sterker te worden, gaat ze sporten met lotgenoten. Ook weet ze met hulp van haar ambulant begeleider een driewielfiets te bemachtigen via de gemeente. ‘Het geeft je je vrijheid terug en dat maakt dat je ook lekkerder in je vel zit’, vertelt ze terwijl ze de deur openmaakt voor haar thuishulp Jeannette die twee keer per week langskomt en meteen aan de slag gaat in de keuken. Ook qua werk komt Josan voor een uitdaging te staan. Terugkeren naar haar oude werkgever bleek niet mogelijk, daarom startte ze een zoektocht naar een nieuwe baan, en met succes. ‘Ik  werk nu zestien uur in de week bij IBN. Daar doe ik productiewerk en dat ligt me goed’, vervolgt ze met een trotse glimlach. Werken geeft haar het gevoel dat ze ergens aan bijdraagt en dat ze waardevol is.

 

Grip op energie

Als gevolg van haar hersenletsel is Josan vaak moe, heeft moeite met concentratie en is onzeker. Haar energie bewaken en spreiden over de dag, dat is het moeilijkste. Daarom is ze gestart met een traject bij Hersenz waar ze om leert gaanmet de ingrijpende veranderingen in haar leven. Niet alleen lichamelijk maar ook psychisch. ‘Ik wil van alles maar het lukt me niet.  Als ik bijvoorbeeld ga stofzuigen, moet ik tussendoor even rust nemen. Ik moet leren dingen in etappes te doen.’

 

Hard werken

Josan heeft al een aantal keer een terugval gehad, toch blijft ze positief in het leven staan. ‘Ik wil me graag volwaardig voelen. Lichamelijk is het wat het is, maar mentaal blijf ik hard  werken.’ Veel steun krijgt ze daarbij van haar kinderen. Dochter Monica heeft de rol als mantelzorger op zich genomen. ‘Zij is er altijd voor mij geweest en helpt me bij heel veel.’ Proberen andere manieren te vinden voor wat je niet meer kan, dat is haar doel. ‘Zolang je doelen hebt, heb je ook zin om door te gaan’, legt ze uit. Haar volgende doel: ‘Mijn rijbewijs halen voor een 45 km auto’. Metaal fit en gezond blijven gaat niet om het ontkennen van je beperkingen, maar om acceptatie en positief blijven. Josan tipt: ‘Probeer onder de mensen te blijven.  Verstop je niet. Ik vind het bijvoorbeeld fijn om anderen met mijn ervaring te helpen, dat maakt mij gelukkig.’

 

Terug naar alle nieuwsberichten