Zussen en mantelzorg

Do 29 november

‘Mantelzorg geeft gewoon een goed gevoel’

Het is maandagavond. De werkdag van Manja Mol zit er bijna op. Nog even boodschappen doen, opruimen en het gras maaien voor haar zus. Manja en Anouk, een tweeling van 27, zijn heel close. Ze delen veel met elkaar, ook de zorg. Anouk heeft zeer ernstige astma waardoor ze veel hulp nodig heeft. Daarom gaat Manja drie avonden per week bij haar langs. ‘Ik kan mijn werk en de zorgtaken heel goed combineren.’

De dagen van Manja zien er over het algemeen hetzelfde uit. Zes uur ’s ochtends gaat ze de deur uit. ‘Om zeven uur begint mijn werkdag tot een uurtje of vier, vaak wordt het wel later. Na mijn werk ga ik naar mijn zus of sporten. Dan ben ik ‘s avonds om negen uur, half tien thuis en ga naar bed.’ Als werkende mantelzorger heeft Manja bewust verder niet veel bezigheden, zodat ze al haar tijd in haar werk en de zorg voor haar zus kan steken.

Jonge mantelzorger
Manja werkt fulltime als onderhoudsmonteur in een slagerij van een supermarktketen in het noorden van het land. Op maandag, woensdag en vrijdag – en als het nodig is ook nog op zaterdag –  gaat ze bij Anouk langs. Voor tuinonderhoud, boodschappen doen, een extra was draaien, opruimen, medicijnen bestellen en papier aan de weg zetten. ‘Anouk heeft de afgelopen jaren steeds meer in moeten leveren en ik heb steeds meer zorg op me heeft genomen. Dat is er gewoon zo ingegroeid.’

Genieten van elke minuut
Anouk woont zelfstandig en krijgt meerdere keren per dag hulp. Buurtzorg, schoonmaakhulp en individuele begeleiding. 24 uur per dag heeft ze extra zuurstof nodig. ‘Elke dag is voor mij onzeker. Als ik opsta weet ik nooit wat er gaat komen die dag. Ik probeer te genieten van elke minuut. Even niks moeten. Een boek lezen. Een film kijken. Van die kleine dingetjes geniet ik.’ Ook gaat ze naar de dagbesteding waar ze complimentdoosjes, kaarten en kalenders decoreert. ‘Aan mijn zus en de leiding van de dagbesteding heb ik heel veel. Bij hen kan ik mijn hart luchten. En ik haal veel steun uit mijn geloof. Dat houdt me sterk.’

Een keer per week gaan de zussen samen sporten. Anouk: ‘Ik sta op de wachtlijst voor een longtransplantatie. Door te sporten wil ik mijn longcapaciteit zo goed mogelijk houden. Dat is belangrijk voor de operatie.’

Dromen van Afrika en nieuwe longen
Hoe de toekomst er uit gaat zien, daar durven ze beiden eigenlijk weinig over te zeggen. Anouk: ‘Ik hoop dat ik uiteindelijk nieuwe longen mag ontvangen, dan kan ik nog een paar jaar normaal leven.’ Manja: ‘Het is zo als het wezen moet, daar moet je niet te lang bij stil staan. Met nieuwe longen hoop ik dat we nog een paar mooie jaren mogen hebben. Samen een keer naar het buitenland op vakantie. Afrika, hadden we bedacht. Zo’n tour maken om wilde dieren te zien. Dat lijkt ons heel mooi.’

Zorgen voor een ander, je ziet dat het resultaat heeft, vindt Manja. ‘Alles wat ik doe, helpt haar. Dat geeft energie en een goed gevoel. Ik kan het iedereen aanraden iets aan mantelzorg te doen. Als je het moeilijk vindt, begin met iets kleins. Iets wat je zelf leuk vindt, dan komt de rest vanzelf. En nu ga ik nog even verder opruimen want morgen om half vijf gaat de wekker weer.’

Lees meer in de Thuis.

Terug naar alle nieuwsberichten