‘Onze zoektocht werd eindelijk beloond’

Do 01 augustus

Op papier kun je de mooiste plannen bedenken. In het echt kijken we als Tzorg vooral hoe we een zorgplan zo persoonlijk mogelijk kunnen invullen. Daar komt soms veel creativiteit bij kijken. Zoals in dit verhaal, waar Amber Regts, begeleidster, haar cliënt Ton Blokhoff letterlijk van de bank af kreeg.

Amber kreeg bijna twee jaar geleden een zware casus: een echtpaar waarvan de vrouw een zware depressie had en de man beginnende dementie. ‘Er heerste een verdrietige, gespannen sfeer in huis toen ik kwam praten over de hulpvraag. De heer des huizes, Ton, zat alleen maar op de hoek van de bank tv te kijken en wilde helemaal niets. Ik ben gaan bedenken hoe ik Ton mentaal en lichamelijk vitaal kon houden, zodat zijn vrouw Else in alle rust aan haar herstel kon werken. Ik probeerde er tijdens wandelingen met Ton achter te komen waar zijn  interesse lag. Daar kwam niets uit, hij ontkende ook dat hij lichte dementie had. Een schrikbeeld was de zorgboerderij, ook omdat de twee dochters hadden aangegeven dat hun vader niet naar een zorgboerderij mocht.’

Overal kijken

Amber heeft alles uit de kast gehaald om Ton voor een activiteit te enthousiasmeren. ‘We zijn bijna overal geweest: gym, geheugenkoor, biljart, klaverjassen en zelfs – toch – twee zorgboerderijen: ik zag dat ik Ton kwetste met deze bezoeken.’ Bijna ten einde raad bezochten ze samen zorgboerderij de André Hoeve in Spierdijk en daar was het raak. Ton: ‘Het leefde, een echte boerderij. Ik had een gesprek met de eigenaresse en dat klikte meteen.’ Ton startte met twee dagdelen, en is er nu op eigen verzoek zelfs vier dagen in de week. ‘Vroeger was ik elektromonteur. Op de zorgboerderij ben ik nu ’t liefst lekker buiten aan het schilderen.’

 

 

Een andere man geworden

Amber: ‘Onze zoektocht werd eindelijk beloond. In ’t begin zag Ton overal tegenop, op de boerderij zag ik ‘m helemaal opfleuren. Zo kreeg zijn vrouw Else tijd om te herstellen en ook de dochters zagen dat het goed was voor hun vader. Ton is een andere man geworden, veel actiever, hij is uit een diep dal geklauterd. Uiteindelijk is het voor iedereen goed om iets te doen wat je leuk vindt.’ Ton: ‘Ik ben dankbaar dat ik door Amber op de André Hoeve terecht ben gekomen. Ik ben een stuk vrolijker. Het voelt als thuiskomen. Ik ben niet makkelijk om mee om te gaan. Amber heeft me met zachte hand gepusht. We zijn inmiddels echt aan elkaar gewaagd, we hebben veel goede gesprekken gehad.’ Ook zijn vrouw is blij met de nieuwe situatie: “Als het over de boerderij gaat, klaart Ton helemaal op.’

 

Respect, vertrouwen en geduld

Amber Regts was vijf jaar beroepsmilitair en werkt nu drie jaar als begeleidster bij Tzorg in Wognum. ‘Mensen helpen is het liefste dat ik doe. Ik wil wat voor ze betekenen maar zeker ook het doel bereiken. Ik heb veel gezinnen en kinderen waar zware psychische problemen als borderline en schizofrenie spelen. Ik vond het mooi iets te bedenken om de situatie bij dit echtpaar te verbeteren, want ik zag dat er ondanks de problemen veel liefde voor elkaar is.’

Zorgcoördinator bij Tzorg Stephanie Cox: ‘In het contact met cliënten zijn respect, vertrouwen en geduld belangrijke zaken. Cliënten weten ook wat dat betreft precies wat ze aan Amber hebben, ze komt haar afspraken altijd na en ze is heel creatief in het bedenken van oplossingen. Dat hoeft niet altijd groots en spannend te zijn, soms bereik je met een wandeling meer dan in een uur praten aan de keukentafel. Amber is een fijne collega, die alles goed aanpakt.’

 

 

Terug naar alle nieuwsberichten